‘Ik ga niet meer genezen, Evietje, maar de dokter heeft gezegd dat ze er alles aan gaat doen om mijn leven op een zo aangenaam mogelijke manier te rekken. Ik ben dankbaar want we hebben nu nog voldoende tijd om op een mooie manier afscheid van elkaar te nemen.‘
Toen Arlette Jacobs, de moeder van Evi Hanssen, te horen kreeg dat ze nog maar beperkte tijd te leven had, besloot ze om heel bewust toe te leven naar een zacht levenseinde. Terwijl Arlette steeds zieker werd, blikten moeder en dochter samen terug op het leven, beleefden ze ontelbare mooie momenten en namen ze intens afscheid. Sterk en kwetsbaar tegelijk beschrijven Evi en Arlette hoe ze omgaan met de naderende dood. Hoe er naast verdriet en pijn ook veel schoonheid, liefde en luchtigheid kan schuilen in die laatste levensfase. En hoe je ook na de dood je dierbaren kunt helpen in hun rouwproces.
Intiem en troostend relaas over een ongeneeslijke ziekte. Over een zachte dood. Maar vooral over het leven.