De Edda laat de heilige wijsheid van de oude Germanen herleven. Er staan liederen in die tussen de tiende en dertiende eeuw in Noorwegen en IJsland zijn ontstaan, maar een neerslag zijn van oudere mondelinge overleveringen. Ze geven een prachtig beeld van leven en denken van onze Noord- en Midden-Europese voorouders. Verhalen vol levenswijsheid worden afgewisseld met mythen over goden en raadselachtige strofen over runen. Maar ook satire en spot ontbreken niet in deze bijzondere teksten.

Edda is een naam die een eerbiedwaardige klank heeft; wie hem hoort, denkt daarbij aan oeroude Germaanse tradities, mythen van niet-christelijke goden, en misschien wel in orakeltaal verwoorde heilige wijsheid uit een ver verleden.