‘Mijn “ik kan alles zelf”-mentaliteit heeft ook zo z’n nadelen, want bij het aanvragen van een visum kun je nu eenmaal niet alles zelf. Dus ik waagde me in een nieuw domein: het domein van uitbesteden. Niet in de laatste plaats omdat mijn Japans zich op dat moment beperkte tot het bestellen van een Matcha Tea Latte.’

Toen Bianca Toeps in 2008 voor het eerst in Japan was, wist ze het al: ‘Hier ga ik ooit wonen.’ Sinds kort heeft ze eindelijk haar micro-appartementje in Tokio, maar dat ging niet zonder slag of stoot.

In dit boek vind je geen levenswijsheden, opgehangen aan een Japans woord waar men in het Westen veel meer betekenis aan toedicht dan menig Japanner. Ook geen freakshow, want in tegenstelling tot wat je op tv ziet, zijn de meeste Japanners heel normaal. Wat dan wel?

‘Deze autist ging naar Japan’ is het inspirerende verhaal van een vrouw die op humoristische wijze vertelt over een verhuizing naar de andere kant van de wereld – naar een plek waar sommige dingen voor autisten misschien net iets beter werken. Behalve belastingzegels dan. En bankrekeningen. En faxen.

Auteur Bianca Toeps schreef eerder ‘Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit’, waarin ze uitlegt wat het betekent om autisme te hebben.